ضرورت فرآوری دانه‌های غلات در خوراک اسب
ضرورت فرآوری دانه‌های غلات در خوراک اسب
دانه جو و ذرت از مهمترين دانه‌هاي غلات مصرفی در خوراک اسب‌هاست. تغذيه سطوح بالای نشاسته درخوراک، قابليت هضم نشاسته در روده كوچك را كاهش داده و باعث عبور بخشي از آن به روده بزرگ مي‌شود.
تخمير نشاسته در روده بزرگ سبب تغيير در جمعيت ميكروبي اين ناحيه از دستگاه گوارش، كاهش pH و ايجاد آسيب‌هاي پاتولوژيك و بروز بيماريهاي متابوليكي از جمله لامینایتیس، کولیک، اسیدوز، اندوتوکسمی، زخم معده، کاهش تخمیر علوفه، کاهش اشتها و سندرم چوب خواری در اسب مي‌شود.
فلیک کردن با بخار، اکستروژن، میکرونیزه کردن دانه‌های غلات
فرآوري‌هاي رطوبتی- حرارتي با ژلاتينه كردن نشاسته و افزايش سطح تماس آن با آنزيم‌های گوارشی، مي‌تواند قابليت هضم نشاسته در روده كوچك را ٢٩ تا ٩٠ درصد بهبود داده که باعث افزایش راندمان خوراك و بهبود سلامت اسب‌ها می‌گردد.
خیساندن دانه‌های غلات
خیساندن دانه‌های غلاتخیساندن غلات به تنهایی فقط باعث جویدن راحت‌تر شده و کمکی به تخریب دیواره سلولی آندوسپرم غلات و گرانول‌های نشاسته نکرده، بنابراین کمکی به بهبود قابلیت هضم نشاسته نمی کند.
آسیاب کردن یا بلغور کردن دانه‌های غلات
آسیاب کردن یا بلغور کردن بدون فرآوری، شبیه جویدن اسب است. تنها تغییری که در حین انجام این فرآیند اتفاق می‌افتد شکستن ساختار فیزیکی دانه است که باعث می‌شود آنزیم‌ها راحت‌تر به مرکز دانه نفوذ کنند. در واقع بهبود کمی در فرآیند هضم نشاسته اتفاق می‌افتد.
آسیاب کردن، خرد کردن یا خیساندن تغییری در قابلیت هضم نشاسته ایجاد نمی‌کند.
اگر اسب نتواند نشاسته موجود در دانه غلات را بدرستی هضم کند علاوه بر افزایش هزینه‌ی خوراک و کاهش میزان قابلیت هضم، مشکلاتی از قبیل کولیک، لنگش متابولیکی و اسیدوز روده‌ای رخ می‌دهد که به افزایش هزینه‌های نگهداری، درمان و در نتیجه از دست رفتن سرمایه‌ی پرورش دهنده منجر می‌شود.